Περιεδρικό συρίγγιο ονομάζεται η παθολογική επικοινωνία μεταξύ του αυλού του ορθού ή του πρωκτού με το δέρμα γύρω από τον πρωκτό. Μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα κανάλι ή μια σήραγγα μεταξύ του εντερικού σωλήνα και του δέρματος γύρω από τον πρωκτό. Η πρώτη εμφάνιση ενός συριγγίου είναι συνήθως το περιεδρικό απόστημα, δηλαδή φλεγμονή και απόστημα κοντά στην έξοδο του εντέρου. Οι ασθενείς παραπονούνται για έντονο πόνο και πολλές φορές για ψηλαφητό μόρφωμα περιεδρικά, για ερυθρότητα, πυρετό και καταβολή. Ορισμένες φορές όμως είναι ανώδυνο και οι ασθενείς παραπονούνται “μόνο” για ακαθαρσίες που διαπιστώνουν στα εσώρουχα τους χωρίς να έχουν αφοδεύσει.
Αυτά συμβαίνουν γιατί λόγω του συριγγίου περνά κοπρανώδες υλικό και φυσικά και βακτηρίδια από το έντερο προς τα μαλακά μόρια περιεδρικά με συνέπεια να αναπτύσσονται φλεγμονές.
Η αντιμετώπιση του εξαρτάται από τα πρώτα συμπτώματα. Σε περιεδρικό απόστημα προέχει η άμεση χειρουργική διάνοιξη και ο καθαρισμός του. Στη οξεία φάση δεν είναι πάντα δυνατόν να εξακριβωθεί η ύπαρξη του συριγγίου, σημαντικότερο είναι να γίνει η σωστή χειρουργική διάνοιξη με την ενδεδειγμένη επούλωση της αποστηματικής κοιλότητας κατά δεύτερο σκοπό, έτσι ώστε οι πιθανότητες υποτροπής να ελαχιστοποιηθούν και η δυνατόν να κλείσει μαζί και ο συριγγώδης πόρος. Διαφορετικά χρειάζεται σε δεύτερη φάση μετά την αποδρομή της φλεγμονής, να γίνει διαγνωστική διερεύνηση (π.χ. μαγνητική τομογραφία, ορθοσκόπηση υπό νάρκωση) για να βρεθεί η πορεία και το εντερικό στόμιο του συριγγίου και να καθοριστεί η περαιτέρω θεραπεία. Εδώ παρουσιάζεται και ο μεγαλύτερος προβληματισμός λόγω της εγγύτητας που μπορεί να υπάρχει μεταξύ συριγγίου και σφιγκτήρα του πρωκτού, οι χειρουργικές κινήσεις πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές για να αποφεύγονται προβλήματα ακράτειας μετεγχειρητικά.
Βέβαια εάν κάποιος υποφέρει από χρόνιο περιεδρικό συρίγγιο και υποτροπιάζοντα αποστήματα και δεν αναζητεί την κατάλληλη χειρουργική βοήθεια, κινδυνεύει να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη ο σφιγκτήρας, αφού συχνά εμπλέκεται και αυτός στο κανάλι του συριγγίου. Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί ασθενείς που είτε λόγω κάποιου εσφαλμένου αισθήματος ντροπής ή λόγω λανθασμένων υποδείξεων του περιβάλλοντός τους, προσπαθούν να αποθεραπευτούν μόνοι τους, με πολλές φορές ολέθρια αποτελέσματα.
