Διάρροια: Αίτια, Διάγνωση & Αντιμετώπιση

Η διάρροια χαρακτηρίζεται από μαλακά, υδαρή κόπρανα ή από τη συχνή ανάγκη για κένωση. Πρόκειται για σύμπτωμα κάποιας υποκείμενης πάθησης και συνήθως έχει διάρκεια μερικών ημερών, ενώ υποχωρεί χωρίς κάποια ειδική θεραπεία.
Ωστόσο, η διάρροια μπορεί να αποτελεί ένδειξη κάποιας σοβαρής πάθησης. Για το λόγο αυτό, όταν η διάρροια επιμένει για μακρό χρονικό διάστημα, ο ασθενής συστήνεται να συμβουλευθεί εξειδικευμένο γιατρό.

Η διάρροια μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια:

• Η οξεία διάρροια συνιστά σύμπτωμα πάθησης με διάρκεια μίας με δύο ημερών. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιας ιογενούς ή βακτηριακής λοίμωξης ή να οφείλεται σε τροφική δηλητηρίαση.
• Η χρόνια διάρροια αναφέρεται σε διάρροια που διαρκεί για τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες. Συνήθως, αποτελεί σύμπτωμα κάποιας εντερικής πάθησης ή διαταραχής, όπως η κοιλιοκάκη ή η νόσος του Crohn.

Διάρροια ως σύμπτωμα: Ποια μπορεί να είναι η αιτία;

Η διάρροια μπορεί να είναι σύμπτωμα ποικίλων παθήσεων και καταστάσεων, είτε ήπιων είτε πιο σοβαρών. Αυτές περιλαμβάνουν:

• Δυσανεξία σε τροφές όπως η λακτόζη
• Τροφική αλλεργία
• Αντίδραση σε κάποιο φάρμακο
• Βακτηριακή λοίμωξη
• Ιογενής λοίμωξη
• Παρασιτική λοίμωξη
• Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
• Νόσος του Crohn
• Ελκώδης κολίτιδα
• Καρκίνος παχέος εντέρου (πιο σπάνια)

Διάρροια & Συνοδά Συμπτώματα

Η διάρροια προκαλεί έντονη απώλεια υγρών, θέτοντας τον οργανισμό σε κίνδυνο για αφυδάτωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αντιμετώπιση της διάρροιας πρέπει να είναι άμεση προκειμένου να προληφθούν ανεπιθύμητες συνέπειες που μπορεί να έχει η αφυδάτωση, όπως:

• Μειωμένη ούρηση
• Διαταραχές ηλεκτρολυτών
• Ξηροστομία
• Κεφαλαλγίες
• Κόπωση
• Ξηροδερμία
• Ξηροφθαλμία
• Κακοσμία στόματος
• Υπνηλία
• Απώλεια συνείδησης
• Απλανές βλέμμα
• Αυξημένοι καρδιακοί παλμοί
• Ορθοστατική υπόταση
• Πυρετός, δέκατα και ρίγη (σε σοβαρές περιπτώσεις αφυδάτωσης)

Πώς μπορεί να διαγνωστεί η αιτία που προκαλεί διάρροια;

Ο ασθενής που αντιμετωπίζει επαναλαμβανόμενα επεισόδια διάρροιας θα πρέπει να επισκεφθεί εξειδικευμένο γαστρεντερολόγο ή χειρουργό. Κατά την εξέταση, ο γιατρός θα αναζητήσει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση. Πιθανόν να είναι αναγκαίες εργαστηριακές εξετάσεις για τον έλεγχο των ούρων και του αίματος.
Επιπλέον εξετάσεις που μπορεί να συστήσει ο γιατρός ώστε να αναδειχθεί η αιτία που προκαλεί τη διάρροια είναι:

• Τεστ τροφικής δυσανεξίας ή αλλεργιών
• Απεικονιστικός έλεγχος για τυχόν φλεγμονή ή δομικές ανωμαλίες του εντέρου
• Καλλιέργεια κοπράνων για τον έλεγχο βακτηρίων, παρασίτων ή σημάδια κάποιας νόσου
• Κολονοσκόπηση με σκοπό την αποκάλυψη ενδεχόμενης εντερικής πάθησης
• Σιγμοειδοσκόπηση κατά την οποία ελέγχεται το ορθό και το κατώτερο τμήμα του εντέρου για σημάδια εντερικής πάθησης

Ποιες είναι οι επιλογές αντιμετώπισης της διάρροιας;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διάρροια συνιστά σύμπτωμα κάποιας ήπιας πάθησης και αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή και κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υγρών. Η αποκατάσταση των χαμένων υγρών επιτυγχάνεται με άφθονο νερό και ισοτονικά ποτά (ηλεκτρολύτες).

Σε πιο σοβαρά περιστατικά, η χορήγηση των υγρών μπορεί να γίνει μέσω ενδοφλέβιας θεραπείας. Εάν η αιτία της διάρροιας είναι κάποια βακτηριακή λοίμωξη, ο γιατρός θα ορίσει αγωγή με αντιβιοτικά φάρμακα.

Η θεραπεία για την αντιμετώπιση της διάρροιας μεμονωμένα (και την αποφυγή αφυδάτωσης), αλλά και ως σύμπτωμα κάποιας υποκείμενης πάθησης, βασίζεται στα εξής:

• Το βαθμό σοβαρότητας της διάρροιας και την πάθηση που την προκαλεί
• Τη συχνότητα της διάρροιας και της πάθησης που την προκαλεί
• Το βαθμό της αφυδάτωσης
• Τη γενική κατάσταση υγείας του ασθενούς
• Το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς
• Την ηλικία του ασθενούς
• Την ανεκτικότητα του ασθενούς σε διαφορετικές θεραπευτικές διαδικασίες και φαρμακευτικές αγωγές