Κονδυλώματα

Τα κονδυλώματα είναι μικρές διογκώσεις που παρουσιάζονται στο δέρμα και οφείλονται στη λοίμωξη με τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Ο ιός HPV είναι το συχνότερο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα και, ανάλογα με τον τύπο του, χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης.

Τα κονδυλώματα αφορούν σε μη καρκινικές (καλοήθεις) εκδηλώσεις του ιού και σχηματίζονται ως μικρές και σκληρές διογκώσεις στην επιφάνεια του δέρματος. Ωστόσο, το μέγεθος και η υφή τους εξαρτώνται από το σημείο του σώματος και την ποιότητα του δέρματος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται.

Τα κονδυλώματα παρουσιάζονται συχνότερα σε άτομα με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτός είναι και ο λόγος που μεγάλο ποσοστό παιδιών και εφήβων διαγιγνώσκονται με κονδυλώματα στα χέρια, τα πόδια ή/ και το πρόσωπο, καθώς ο οργανισμός του δε διαθέτει επαρκείς άμυνες ώστε να ‘αποκρούσει’ τη λοίμωξη. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην τρίτη ηλικία, καθώς και για άλλες ομάδες με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως είναι τα άτομα με HIV, κ.α.

Στους ενήλικες, τα κονδυλώματα αποτελούν την πιο συχνή σεξουαλικά μεταδιδόμενη εκδήλωση που προκύπτει από τον ιό HPV. Έτσι, οι άνθρωποι με ενεργό σεξουαλική ζωή, έχουν αυξημένες πιθανότητες να μολυνθούν από τον ιό και, κατά συνέπεια, να αναπτύξουν κονδυλώματα.

Πώς δημιουργούνται τα κονδυλώματα και με ποιους τρόπους μπορούν να μεταδοθούν;

Όταν ο ιός HPV εισχωρήσει στο δέρμα, τότε προκαλείται μόλυνση η οποία στη συνέχεια οδηγεί στο σχηματισμό των κονδυλωμάτων.

Ο HPV διακρίνεται σε δύο τύπους:

1. Χαμηλής επικινδυνότητας με τα 6 και 11 να είναι τα πιο συχνά στελέχη που οδηγούν στη δημιουργία κονδυλωμάτων. Σε αυτόν τον τύπο, ο ιός δεν εξελίσσεται σε καρκίνο.
2. Υψηλής επικινδυνότητας όπου τα στελέχη 16 και 18 προκαλούν δυσπλασίες και, εάν ο ιός παραμείνει αθεράπευτος, τότε μπορεί μελλοντικά να αναπτυχθεί κακοήθεια.

Γενικά, υπάρχουν περισσότερα από 100 αναγνωρισμένα στελέχη του ιού, τα οποία οδηγούν στην εμφάνιση των κονδυλωμάτων.

Τα κονδυλώματα μπορεί να μεταδοθούν από άτομο σε άτομο και μέσω διαφορετικών σημείων του σώματος με ποικίλους τρόπους. Αυτοί μπορεί να είναι:

• Άμεση επαφή με τα κονδυλώματα
• Αγγίζοντας επιφάνειες μολυσμένες με τον ιό, όπως πετσέτες, πόμολα, δάπεδα σε χώρους με ντους, κ.α.
• Σεξουαλική επαφή (κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων και κονδυλώματα πτωκτού)
• Μέσω χρήση σεξουαλικών εξαρτημάτων (sex toys)
• Δάγκωμα νυχιών και ξύσιμο ή τραυματισμός επιδερμίδας
• Ξύρισμα

Πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα κονδυλώματα;

Τα κονδυλώματα, ανάλογα με το σημείο όπου αναπτύσσονται, μπορεί να έχουν διαφορετική εμφάνιση. Έτσι, μπορεί να είναι:

• Με στρογγυλό σχήμα
• Επίπεδα
• Με σκληρή υφή
• Καφέ γκρι, μαύρα ή στο χρώμα του δέρματος

Συνήθως, τα κονδυλώματα δεν συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα. Ωστόσο, στην περίπτωση της λοίμωξης με τον ιό HPV στα γεννητικά όργανα ή τον πρωκτό, υπάρχει πιθανότητα συνύπαρξής τους με άλλες εκδηλώσεις, οι οποίες προκαλούν χαρακτηριστικά συμπτώματα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ο ασθενής εντοπίσει κάποια αλλαγή στο δέρμα του, θα πρέπει να επισκεφθεί εξειδικευμένο ιατρό για την κατάλληλη διερεύνησή της κατάστασης και την έγκαιρη διάγνωση ενδεχόμενης λοίμωξης.

Κονδυλώματα – Διάγνωση

Η διάγνωση των κονδυλωμάτων τίθεται με κλινική εξέταση (γυμνό μάτι), καθώς και με τη διενέργεια Test Pap τραχήλου ή πρωκτού, ανάλογα με την περίπτωση.

Κονδυλώματα – Ποια είναι η θεραπεία τους;

Οι περισσότερες περιπτώσεις κονδυλωμάτων αντιμετωπίζονται χωρίς κάποια θεραπευτική μέθοδο. Στα παιδιά, συνήθως υποχωρούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Εκτιμάται ότι το 1/3 των παιδιών παρουσιάζουν κονδυλώματα. Όμως, έρευνες έχουν δείξει ότι το 50% των κονδυλωμάτων υποχωρούν μέσα σε ένα χρόνο ενώ το 70% έπειτα από 2 χρόνια. Εάν τα κονδυλώματα δεν υποχωρήσουν ή προκαλούν ανησυχία, τότε ο γιατρός θα ορίσει την κατάλληλη θεραπεία.

Στην περίπτωση των κονδυλωμάτων στα γεννητικά όργανα, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, η ιατρική αξιολόγηση είναι απαραίτητη για τον καθορισμό της θεραπείας.

Θεραπευτικές επιλογές που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων περιλαμβάνουν:

• Laser διοξειδίου του άνθρακα (CO2)
• Κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο
• Argon Plasma
• Υπέρυθρη ακτινοβολία
• Εφαρμογή ειδικών υλικών τοπικά
• Καυτηριασμός