Λαπαροσκοπική Χειρουργική Επινεφριδίου

Η λαπαροσκοπική χειρουργική επινεφριδίου αφορά στη θεραπεία εκλογής μέσω ελάχιστης επεμβατικής διαδικασίας για την αφαίρεση όγκων που εμφανίζονται στα επινεφρίδια.
Πρόκειται για μία επέμβαση που απαιτεί εμπειρία και ιδιαίτερη προσοχή στην εκτέλεσή της, λόγω της δύσκολης ανατομικής θέσης των επινεφριδίων.
Σε αντίθεση με την κλασική ανοιχτή επέμβαση, η λαπαροσκόπηση μειώνει τα ποσοστά επιπλοκών. Με τη χρήση του λαπαροσκοπίου και τη μεγεθυμένη εικόνα από το εσωτερικό της κοιλίας σε κάμερα υψηλής ευκρίνειας, προσφέρει αυξημένη ευκολία για τον ακριβή εντοπισμό του πάσχοντος οργάνου, με αποτέλεσμα να μην «απειλούνται» τα γειτονικά κοιλιακά αγγεία.

Επινεφρίδια – Τι είναι και ποιες οι συχνότερες παθήσεις;

Τα επινεφρίδια αποτελούν δύο μικρούς ενδοκρινείς αδένες, οι οποίοι έχουν τριγωνικό σχήμα και κίτρινο χρώμα. Βρίσκονται πάνω από τους νεφρούς και το βάρος του καθενός δεν ξεπερνάει τα 8 γραμμάρια.
Τα επινεφρίδια διακρίνονται στα εξής μέρη:

  1. Φλοιός – Εξωτερικό τμήμα όπου παράγονται αλατοκορτικοειδή, γλυκοκορτικοειδή και ανδρογόνα.
  2. Μυελός – Εσωτερικό τμήμα που βρίσκεται στην κεντρική περιοχή των επινεφριδίων και παράγει επινεφρίνη και νορεπινεφρίνη.

Ο ρόλος των επινεφριδίων είναι πολύ σημαντικός για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού που αφορά στο μεταβολισμό, το καρδιαγγειακό σύστημα, το στρες, το ανοσοποιητικό σύστημα, κ.α.

Οι συχνότερες παθήσεις που μπορεί να αναπτυχθούν στα επινεφρίδια και χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης είναι:

  • Όγκοι που εμφανίζονται είτε στο φλοιό είτε στο μυελό
    • Σύνδρομο Conn (αλδοστερόνωμα)
    • Φαιοχρωμοκύτωμα
    • Σύνδρομο Cushing (Αδένωμα το οποίο εκκρίνει κορτιζόλη)
    • Όγκος που υπερεκκρίνει ανδρογόνα
  • Όγκοι που δεν υπερπαράγουν ορμόνες

Εάν ο όγκος είναι μεγαλύτερος από 4 εκατοστά και παρουσιάζει αυξητική τάση κατά την παρακολούθησή του, τότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να εξελιχθεί σε κακοήθεια. Σε αυτήν την περίπτωση η επινεφριδεκτομή είναι αναγκαία.

  • Κακοήθεις όγκοι
    Στους κακοήθεις όγκους, η χειρουργική επέμβαση εκλογής είναι συνήθως η διακοιλιακή – διαπεριτοναϊκή και η οπισθοπεριτοναϊκή .
  • Μεταστατική κακοήθεια επινεφριδίων
    Πρόκειται για μετάσταση όγκου από άλλα όργανα (μαστός, νεφροί) και συχνά είναι μικρού μεγέθους, κάτι που καθιστά δύσκολη τη διάκρισή τους από έναν καλοήθη όγκο.

Διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται από ενδοκρινολόγο ή από γενικό χειρουργό, ο οποίος θα κατευθύνει τον ασθενή να υποβληθεί στις εξής εξετάσεις:

  • Μαγνητική τομογραφία
  • Αξονική τομογραφία
  • Ειδικές αιματολογικές εξετάσεις
  • Εξετάσεις ούρων

Ο ασθενής θα απευθυνθεί στο γιατρό έπειτα από εκδήλωση συμπτωμάτων που σχετίζονται με την υπερέκκριση ορμονών των επινεφριδίων.

Πολύ συχνά, και ιδιαίτερα στην περίπτωση μη ορμονοπαραγωγικού όγκου, η διάγνωση πραγματοποιείται τυχαία κατά τη διαδικασία υπερήχου. Γι΄αυτό το λόγο ονομάζεται «incidentaloma» (τυχαίο εύρημα).

Χειρουργική Αντιμετώπιση – Λαπαροσκόπηση

Η μέθοδος της λαπαροσκόπησης αποτελεί την ασφαλέστερη επιλογή για την επινεφριδεκτομή, καθώς διενεργείται σε συνθήκες απόλυτου ελέγχου. Μέσω μικροσκοπικών τομών μεγέθους μερικών χιλιοστών, εισέρχονται ειδικά εργαλεία και ο χειρουργός παρακολουθεί σε ειδική κάμερα το εσωτερικό του κοιλιακού χώρου. Έτσι, μπορεί με ακρίβεια να εντοπίσει την πάσχουσα περιοχή και να προχωρήσει στην επέμβαση.
Τα οφέλη της λαπαροσκοπικής μεθόδου είναι:

  • Ανώδυνη και αναίμακτη διαδικασία
  • Μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος
  • Μικρές ουλές και άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα
  • Ταχύτερος ρυθμός ανάρρωσης
  • Μικρότερη νοσηλεία
  • Γρήγορη επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες