Μερική ή Ολική Θυρεοειδεκτομή
Θυρεοειδής αδένας
Ο θυρεοειδής αδένας είναι ο μεγαλύτερος και από τους πιο σημαντικούς ενδοκρινείς αδένες στο ανθρώπινο σώμα. Βρίσκεται στο πρόσθιο μέρος του τραχήλου, το λεγόμενο ‘μήλο του αδάμ’, και αποτελείται από δύο λοβούς, τον αριστερό και το δεξιό. Οι δύο λοβοί επικοινωνούν μεταξύ τους μέσα από τον ισθμό, ο οποίος είναι ένας λεπτός ιστός.
Ο θυρεοειδής αδένας συνδέεται με τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Στην περίπτωση που προκύψει κάποιο πρόβλημα σε αυτόν, τότε προκαλείται σειρά δυσλειτουργιών στον οργανισμό.
Ο θυρεοειδής αδένας παράγει σημαντικές ορμόνες που σχετίζονται με τη σωστή λειτουργία πολλών οργάνων στο σώμα, οι οποίες μεταφέρονται μέσα από το αίμα. Οι βασικότερες είναι:
- Η θυροξίνη (Τ4)
- Η τριιωδοθυρονίνη (Τ3)
- Η καλσιτονίνη
Οι δύο πρώτες είναι αυτές που ρυθμίζουν το μεταβολισμό των ιστών και διαχειρίζονται την ενέργεια και θερμοκρασία των κυττάρων, ενώ η καλσιτονίνη είναι υπεύθυνη για το μεταβολισμό του ασβεστίου στο αίμα.
Το ιώδιο είναι απαραίτητο για να γίνει η σύνθεση των Τ3 και Τ4 ορμονών και η θυρεοειδοτρόπος ορμόνη (TSH) είναι αυτή που ρυθμίζει την έκκρισή τους από τον θυρεοειδή αδένα.
Ποιες είναι οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα
Όταν ο θυρεοειδής αδένας δυσλειτουργεί μπορεί να προκαλέσει υποθυρεοειδισμό (υπολειτουργία) ή υπερθυρεοειδισμό (υπερλειτουργία).
Αυτές οι παθήσεις επηρεάζουν τη λειτουργία του οργανισμού και σε πρώτη φάση αντιμετωπίζονται με φαρμακευτική αγωγή, η οποία ρυθμίζει την έκκριση της ορμόνης. Στην περίπτωση που τα φάρμακα δε φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε θα πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση.
Ο θυρεοειδής αδένας μπορεί να αλλοιωθεί και μορφολογικά χωρίς να επηρεάσει τη λειτουργία του. Αυτό συμβαίνει όταν ένας ή περισσότεροι όζοι εμφανίζονται στον αδένα και αλλάζουν το μέγεθος και σχήμα του. Αυτές οι μορφολογικές παθήσεις μπορούν να είναι η οζώδης και η πολυοζώδης βρογχοκήλη, η οποία συνήθως απαιτεί χειρουργική επέμβαση.
Σπάνια θα εμφανιστεί καρκίνος στον θυρεοειδή αδένα. Μόνο το 1-2% των ανθρώπων θα παρουσιάσουν καρκίνο στον αδένα και εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες. Παρόλα αυτά, αποτελεί τον πιο συχνό καρκίνο στους ενδοκρινείς αδένες.
Συμπτώματα του θυρεοειδούς αδένα
Ο θυρεοειδής συνήθως δεν προειδοποιεί για τις βλάβες του, καθώς τα συμπτώματα δε γίνονται εμφανή παρά μόνο όταν έχει ήδη εξελιχθεί.
Όταν κάνουν την εμφάνισή τους, μερικά από τα συμπτώματα μπορούν να είναι:
- Διόγκωση τραχήλου
- Ταχυκαρδία
- Αρρυθμίες
- Νευρικότητα
- Συναισθηματική αστάθεια,
- Αλλαγές στο σωματικό βάρος
- Διαταραχή στην έμμηνο ρήση,
- Βράχνιασμα
- Δύσπνοια
Διάγνωση
Για να μετρηθούν τα επίπεδα των ορμονών Τ3, Τ4, ΤHS, απαιτείται αιματολογική εξέταση. Για την μορφολογική περιγραφή του αδένα, πραγματοποιείται υπερηχογράφημα θυρεοειδούς, ενώ με το σπινθηρογράφημα γίνεται απεικόνιση του όζου, αν αυτός είναι θερμός, δηλαδή επηρεάζει την παραγωγή των ορμονών, ή ψυχρός, δηλαδή δεν επηρεάζει.
Στην περίπτωση που υπάρξει υποψία για κακοήθεια όζου στον θυρεοειδή, τότε θα πρέπει να γίνει παρακέντηση με λεπτή βελόνα και βιοψία.
Θυρεοειδεκτομή
Η θυρεοειδεκτομή μπορεί να είναι μερική, όπου πραγματοποιείται αφαίρεση μέρους του θυρεοειδούς αδένα, και ολική, όπου αφαιρείται ολόκληρος ο θυρεοειδής αδένας.
Λόγω της πιθανής υποτροπής της νόσου, στις περισσότερες περιπτώσεις κρίνεται ότι η πιο κατάλληλη επιλογή είναι η ολική θυρεοειδεκτομή.
Η ολική θυρεοειδεκτομή ανήκει στην κατηγορία λεπτών επεμβάσεων, μιας και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από τον χειρουργό να μην πειραχτούν τα γειτονικά ζωτικά όργανα όπως τα λαρυγγικά νεύρα, ο οισοφάγος και οι καρωτίδες, οι παραθυροειδείς αδένες, κάτι που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα σοβαρές βλάβες, ίσως και αναπηρία.
Η ολική θυρεοειδεκτομή εφαρμόζεται στις περιπτώσεις βρογχοκήλης μεγάλου μεγέθους, η οποία προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση. Επίσης, γίνεται στην πολυοζώδη βρογχοκήλη, η οποία δε μπορεί να θεραπευτεί με φαρμακευτική αγωγή, στην τοξική βρογχοκήλη, καθώς και στην περίπτωση όπου παρόλο που ακολουθείται θεραπεία, ο όζος αυξάνεται. Η ολική θυρεοειδεκτομή εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις που υπάρχει υποψία καρκίνου.
Η διαδικασία ξεκινάει με τη γενική αναισθησία και στη συνέχεια πραγματοποιείται μια οριζόντια τομή στον τράχηλο με έκταση περίπου 4 εκατοστά. Ο αδένας θα αποκολληθεί από την τραχεία και τα αγγεία απολινώνονται, έτσι ώστε να αποφευχθεί η αιμορραγία.
Η διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης είναι περίπου 2 ώρες και ο ασθενής συνήθως νοσηλεύεται για μία ημέρα, ενώ σε μερικές μέρες έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Μετά την επέμβαση, ο ασθενής κάνει λήψη θυρεοειδικής ορμόνης, την οποία και συνεχίζει εφ’ όρου ζωής.