Πολύποδες Χοληδόχου Κύστης

Οι πολύποδες χοληδόχου κύστης είναι μικρές, μη φυσιολογικές διογκώσεις του βλεννογόνου ιστού και αποτελούν μία συχνή πάθηση.
Εμφανίζονται στο 1 με 5% των ανθρώπων που διανύουν την ενήλικη ζωή τους και κυρίως στους άνδρες. Οι πολύποδες στη χοληδόχο κύστη, όπως και στην περίπτωση της πέτρας στη χολή, τις περισσότερες φορές εντοπίζονται τυχαία. Συνήθως θα ανακαλυφθούν κατά τη διενέργεια ελέγχου μέσω υπερηχογραφήματος για το ανώτερο πεπτικό σύστημα, καθώς και για το ήπαρ και τα νεφρά. Έχει καταγραφεί ότι σε μία από τις είκοσι εξετάσεις μέσω υπερηχογραφήματος θα εντοπιστούν πολύποδες στη χοληδόχο κύστη.

Παρόλο που οι πολύποδες μπορεί να εμφανίσουν κακοήθεια (καρκινικοί), το 95% των πολυπόδων που αναπτύσσονται στη χοληδόχο κύστη είναι καλοήθεις.

Τα αίτιά εμφάνισής τους δεν είναι ξεκάθαρα. Εντούτοις, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες οι οποίοι θεωρείται ότι συντελούν στην ανάπτυξη της πάθησης, όπως είναι:

• Ηλικία
• Φύλο (μεγαλύτερη συχνότητα στους άνδρες)
• Παχυσαρκία
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Κληρονομικότητα

Ωστόσο, τα παραπάνω δεν αφορούν σε αποτελέσματα επιστημονικά τεκμηριωμένα.

Πολύποδες Χοληδόχου Κύστης: Τύποι

Οι πιο συχνοί τύποι πολυπόδων της χοληδόχου κύστης είναι οι εξής:

• Χοληστερινικοί πολύποδες
  Αφορούν στο 60% των περιπτώσεων και δημιουργούνται από τη συγκέντρωση χοληστερινικών κρυστάλλων. Πρόκειται για ψευδοπολύποδες και το μέγεθός τους δεν ξεπερνά τα 10 χιλιοστά, ενώ συνήθως είναι πολλοί.
• Αδενομυώματα ή αδενωμυωματώδεις πολύποδες
  Εμφανίζονται στο 25% και χαρακτηρίζονται από την πάχυνση που δημιουργούν στη χοληδόχο κύστη, ενώ σπάνια εξελίσσονται σε κακοήθεια.
• Φλεγμονώδεις πολύποδες
  Είναι αποτέλεσμα χρόνιας χολοκυστίτιδας και απαντάται στο 10% των περιπτώσεων πολυπόδων στη χολή.
• Αδενώματα ή αδενωματώδεις πολύποδες
  Τα αδενώματα παρουσιάζονται στο 5% και αποτελούν περιστατικό με αυξημένες πιθανότητες εξέλιξης σε κακοήθεια (αδενοκαρκίνωμα). Το μέγεθός τους είναι μεγαλύτερο και συνήθως εμφανίζονται ως μονήρεις όγκοι.

Πολύποδες Χοληδόχου Κύστης – Συμπτώματα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς με πολύποδες στη χοληδόχο κύστη δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Ωστόσο, πολλές φορές οι πολύποδες συνυπάρχουν με πέτρα στη χολή (χολολιθίαση) και έτσι οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν τα εξής συμπτώματα:

• Ναυτία
• Έμετος
• Πόνος στη δεξιά πλευρά της κοιλιακής περιοχής
• Πεπτική διαταραχή

Πώς γίνεται η διάγνωση για τους πολύποδες χοληδόχου κύστης;

Η διάγνωση για τους πολύποδες χοληδόχου κύστης γίνεται κατά την εξέταση για τη διερεύνηση κάποιας διαφορετικής πάθησης που εμφανίζεται σε γειτονικό όργανο. Εάν τεθεί υποψία ύπαρξης πολύποδα ή πολυπόδων στη χοληδόχο κύστη, τότε ο γιατρός συστήνει απεικονιστικό έλεγχο. Εκεί θα αναδειχθεί ο αριθμός, το μέγεθος, καθώς και η θέση των πολυπόδων. Ο απεικονιστικός έλεγχος μπορεί να γίνει με:

1. Υπερηχογράφημα κοιλίας (μη επεμβατικό)
2. Ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (μικρής επεμβατικότητας)

Θεραπεία

Η θεραπεία των πολυπόδων στη χοληδόχο κύστη θα εξαρτηθεί από τον τύπο, καθώς και το μέγεθός τους. Οι διαγνωστικές εξετάσεις θα βοηθήσουν το γιατρό να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά τους και, κυρίως, να διερευνήσει το ενδεχόμενο εξέλιξης σε καρκίνο της χοληδόχου κύστης. Σε περιπτώσεις πολύποδα που ξεπερνούν το μέγεθος των 10 χιλιοστών συνίσταται η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Σε περίπτωση που υπάρχουν πολλαπλοί πολύποδες, τότε αποφασίζουμε ανά περίπτωση μετά από εκτενή συζήτηση με τον ασθενή για τα υπέρ και τα κατά μίας επέμβασης.

Αρκετές φορές, όπου δεν υπάρχει ένδειξη κινδύνου για κακοήθεια, δεν πραγματοποιείται κάποια παρεμβατική ενέργεια και η πάθηση ελέγχεται τακτικά ανά έξι ή δώδεκα μήνες.
Μετά τα 2 έτη και εφόσον δεν έχει παρατηρηθεί αύξηση μεγέθους, η συχνότητα ελέγχου μεταβάλλεται σε μία φορά ανά έτος.