Σήψη

Η σήψη είναι μια κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη για την υγεία του ασθενούς και προκύπτει από αντίδραση του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη. Αναπτύσσεται όταν ο ξενιστής αποκρίνεται δυσανάλογα στην εισβολή μικροοργανισμών στο σώμα και έχει θανατηφόρα συμπεριφορά. Για το λόγο αυτό, η έγκαιρη αναγνώριση της σήψης είναι αναγκαία.

Τι μπορεί να οδηγήσει σε σήψη;

Οποιαδήποτε λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε σήψη. Όμως οι παρακάτω περιπτώσεις αποτελούν τις πιο συχνές αιτίες της:

  • Πνευμονία
  • Κοιλιακή λοίμωξη
  • Λοίμωξη ουροποιητικού συστήματος
  • Μόλυνση του αίματος

Ποιοι έχουν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν σήψη;

Παρόλο που η σήψη μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε άτομο, υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες που έχουν αυξημένες πιθανότητες, όπως οι εξής:

  • Ηλικιωμένοι
  • Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως άτομα με HIV ή άνθρωποι που βρίσκονται σε στάδιο χημειοθεραπείας για την αντιμετώπιση του καρκίνου
  • Ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ)
  • Άτομα που εκτίθενται σε επεμβατικές συσκευές, όπως ενδοφλέβιοι καθετήρες ή αναπνευστικοί σωλήνες
  • Άτομα με χρόνιες παθήσεις, όπως διαβήτη, πνευμονική νόσο, καρκίνο και νεφρική ανεπάρκεια

Ποια είναι τα συμπτώματα που υποδηλώνουν την ανάπτυξη σήψης;

Τα συμπτώματα που υποδηλώνουν την ανάπτυξη σήψης περιλαμβάνουν:

  • Υψηλό πυρετό (πάνω από 38 βαθμούς)
  • Ρίγη
  • Χαμηλή αρτηριακή πίεση
  • Καρδιακοί παλμοί άνω των 90 ανά λεπτό
  • Αυξημένη ταχύτητα αναπνευστικού ρυθμού (20 ανά λεπτό)
  • Σύγχυση και απώλεια συνείδησης
  • Οξύτατος πόνος ή δυσφορία
  • Έντονη εφίδρωση

Σοβαρού βαθμού σήψη – Συμπτώματα

Όταν η σήψη είναι σοβαρού βαθμού τότε υπάρχει λειτουργική ανεπάρκεια κάποιου οργάνου. Σε περίπτωση που ο ασθενής παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα, η ιατρική αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση και σχεδόν πάντα απαιτείται διακομιδή σε νοσοκομείο:

  • Μειωμένη ούρηση
  • Ψυχική ανικανότητα και σύγχυση
  • Χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων (κύτταρα πήξης του αίματος)
  • Αναπνευστικό πρόβλημα
  • Ανωμαλίες στη λειτουργία της καρδιάς
  • Υπερβολική αδυναμία
  • Απώλεια συνείδησης

Πώς γίνεται η διάγνωση της σήψης;

Ο γενικός χειρουργός ή άλλος εξειδικευμένος ιατρός θα ορίσει την κατάλληλη διαγνωστική διαδικασία με σκοπό τον προσδιορισμό της σοβαρότητας της σήψης. Κύρια εξέταση αποτελεί ο αιματολογικός έλεγχος κατά τον οποίο αξιολογούνται τα εξής:

  • Δείκτες φλεγμονής
  • Τυχόν προβλήματα πήξης του αίματος
  • Μη φυσιολογική λειτουργία του ήπατος ή των νεφρών
  • Μειωμένη ποσότητα οξυγόνου
  • Ανωμαλία στα επίπεδα των ηλεκτρολυτών οι οποίοι επηρεάζουν την ποσότητα νερού στον οργανισμό, καθώς και την οξύτητα του αίματος

Ανάλογα με τα συμπτώματα, ο γιατρός πιθανόν να συστήσει επιπλέον εξετάσεις που περιλαμβάνουν:

  • Εξέταση ούρων
  • Εξέταση έκκρισης βλέννας

Ο συνήθης απεικονιστικός έλεγχος περιλαμβάνει :

  • Υπέρηχος κοιλίας για την ανάδειξη ενδεχόμενης ενδοκοιλιακής λοίμωξης (π.χ. στη χοληδόχο κύστη ή στις ωοθήκες)
  • Ακτινογραφία για τον έλεγχο των πνευμόνων
  • Αξονική τομογραφία θώρακα και κοιλίας για πιθανές λοιμώξεις (π.χ. στη σκωληκοειδή απόφυση, το πάγκρεας ή την περιοχή του εντέρου)
  • Μαγνητική τομογραφία, κατά την οποία μπορεί να εντοπιστεί λοίμωξη μαλακών μορίων

Ποια είναι η αντιμετώπιση της σήψης;

Η σήψη έχει επιθετικό χαρακτήρα και μπορεί να εξελιχθεί με ταχείς ρυθμούς σε σηπτικό σοκ το οποίο, εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, είναι απειλητικό για τη ζωή του ασθενούς. Οι θεραπευτικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

  • Αντιμικροβιακή αγωγή
  • Αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση των παθογόνων οργανισμών
  • Αγγειοδραστικά φάρμακα για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης
  • Ινσουλίνη για τη σταθεροποίηση του σακχάρου στο αίμα
  • Κορτικοστεροειδή για τη μείωση της φλεγμονής
  • Παυσίπονα φάρμακα για τη μείωση του πόνου
  • Εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας