Σκωληκοειδίτιδα

Τι είναι η σκωληκοειδίτιδα;

Η σκωληκοειδής απόφυση είναι η μικρή και στενή προεκβολή που βρίσκεται στο αρχικό τμήμα (τυφλό) του παχέος εντέρου. Η φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης ονομάζεται σκωληκοειδίτιδα. Μοιάζει με μικρό σωλήνα περίπου 10 εκ, και πιο συγκεκριμένα με σκώληκα, γεγονός που δικαιολογεί την ονομασία της.

Σε νεαρή ηλικία, η σκωληκοειδής απόφυση, ούσα πλούσια σε λεμφικό ιστό και αποτελώντας ένα λειτουργικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος, βοηθά στην άμυνα του οργανισμού. Επιπλέον ρυθμίζει και την χλωρίδα του εντέρου. Ο εξειδικευμένος Γενικός Χειρουργός Δρ. Μ. Σεβαστιάδης, σημειώνει πως η ρήξη της σκωληκοειδούς απόφυσης μπορεί να επέλθει σε μόλις 48 με 72 ώρες μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων.

Σκωληκοειδίτιδα: Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η σκωληκοειδίτιδα και πιο συγκεκριμένα η φλεγμονή της, γίνεται αντιληπτή μέσω ορισμένων συμπτωμάτων που συνοψίζονται ως εξής:

• Απώλεια όρεξης: Είναι το πλέον κυρίαρχο σύμπτωμα και μάλιστα χωρίς αυτό ίσως να μην γίνεται καν λόγος για σκωληκοειδίτιδα.
• Κοιλιακό άλγος: Ο περιομφαλικός πόνος εντοπίζεται στο κατώτερο υπογάστριο. Αφού περάσουν οι πρώτες 4-6 ώρες εντοπίζεται κυρίως στην κάτω δεξιά κοιλιακή χώρα (δεξιός λαγόνιος βόθρος). Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ασθενής παραμένει ακίνητος, συνήθως σε εμβρυική στάση, καθώς η παραμικρή κίνηση επιδεινώνει τον ήδη οξύ πόνο.
• Πυρετός: Παρατηρείται ότι η θερμοκρασία του ασθενούς ανεβαίνει κατά 1 -2 °C συνήθως, ενώ σε βαριές περιπτώσεις μπορεί να φτάσει ακόμα και τους 40 βαθμούς. Συνοδεύεται με ρίγος και εξάντληση.
• Πόνος ή βάρος κατά την ούρηση: Αυτού του είδους ο πόνος, εμφανίζεται κυρίως σε άτομα στα οποία η σκωληκοειδής απόφυση βρίσκεται χαμηλά στην πυελική χώρα.
• Εμετός: Παρουσιάζεται στη μεγαλύτερη μερίδα των ασθενών (περίπου 75%) και ενδεχομένως να συνοδεύεται και από ναυτίες ή διάρροια.
• Φούσκωμα κοιλιάς (μετεωρισμός): Αποτέλεσμα της δυσκολίας απελευθέρωσης αερίων και της γενικότερης αναστάτωσης της λειτουργίας του εντέρου.

Πού οφείλεται η σκωληκοειδίτιδα;

Η φλεγμονή οφείλεται σε υφιστάμενη απόφραξη του αυλού. Διογκωμένοι λεμφαδένες στα πέριξ της βάσης της σκωληκοειδίτιδας, κοπρόλιθοι, παράσιτα, καρκινοειδή ή πολύ σπανιότερα, ξένα σώματα ενοχοποιούνται για την προαναφερθείσα αυλική απόφραξη. Σαν αποτέλεσμα, διατείνεται η σκωληκοειδής απόφυση, αφού η έκκριση του βλεννογόνου στο εσωτερικό του τοιχώματος της δε σταματά, ενώ την ίδια στιγμή πολλαπλασιάζονται τα μικρόβια.

Σκωληκοειδίτιδα: Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας πρέπει να γίνει από έμπειρο Χειρουργό, καθώς ενδέχεται να μπερδευτεί με άλλες παθήσεις όπως γαστρεντερίτιδα, η ουρολοίμωξη ή γυναικολογικές παθήσεις. Αφού καταγραφεί το ιστορικό του ασθενούς, έπεται κλινική εξέταση και αξιολόγηση των συμπτωμάτων. Ωστόσο θα ακολουθήσει και μια σειρά εξετάσεων για την επιβεβαίωση της διάγνωσης:

• Εξετάσεις αίματος: Ο υψηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων φανερώνει σημάδια μόλυνσης.
• Εξετάσεις ούρων: Για να φανεί πιθανή ουρολοίμωξη.

Μπορεί επίσης να πραγματοποιηθούν και απεικονιστικές εξετάσεις, όπως:

• Υπερηχογράφημα κοιλίας: Για την καλύτερη απεικόνιση των εσωτερικών οργάνων και έλεγχο του αίματος μέσα από διαφορετικά αιμοφόρα αγγεία.
• Αξονική τομογραφία: Εμφανίζει λεπτομερείς εικόνες οποιουδήποτε μέρους του σώματος.
• Μαγνητική τομογραφία: Ειδικά στην περίπτωση εγκύου γυναίκας.

Πώς θεραπεύεται η σκωληκοειδίτιδα;

Η οριστική θεραπεία της σκωληκοειδίτιδας έρχεται μόνο μέσω της χειρουργικής επέμβασης. Πλέον, υπάρχει η δυνατότητα να διενεργηθεί και λαπαροσκοπικά. Η σκωληκοειδεκτομή είναι ο μόνος τρόπος να σιγουρευτεί ο Χειρουργός ότι δεν θα διατρέχει κίνδυνο ο ασθενής να εμφανίσει περιτονίτιδα ή να δημιουργηθούν συμφύσεις και αποστήματα. Αποφεύγεται επιπλέον η δημιουργία μίας φλεγμονώδους μάζας από εντερικές έλικες (πλαστρόν), οι οποίες δυσχεραίνουν οποιαδήποτε επόμενη επέμβαση.

Επικοινωνήστε αμέσως με τον Γενικό Χειρουργό Δρ. Εμμανουήλ Σεβαστιάδη προκειμένου να λάβετε άμεσα μια έγκαιρη διάγνωση για τη σκωληκοειδίτιδα. Η πολυετής του πείρα και η εξειδίκευση στην χειρουργική κοιλίας και σπλαχνικών οργάνων τον καθιστούν αρμόδιο για την εύρεση ενός εξατομικευμένου και ασφαλούς πλάνου θεραπείας.