Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto)

Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, γνωστή και ως νόσος Χασιμότο, είναι μια αυτοάνοση πάθηση, δηλαδή μια διαταραχή κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους ιστούς του ίδιου του οργανισμού του.
Στους ασθενείς που πάσχουν από τη θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποθυρεοειδισμό, μια κατάσταση όπου ο θυρεοειδής δεν παράγει αρκετές ορμόνες όσες έχει ανάγκη το σώμα. Σε περιόδους εξάρσεων μπορεί να παρατηρηθεί και υπερθυρεοειδισμός.

Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στο μπροστινό τμήμα του λαιμού και το σχήμα του ομοιάζει με αυτό μιας πεταλούδας. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους αδένες στο ανθρώπινο σώμα, καθώς ελέγχει το μεταβολισμό και μια σειρά από λειτουργίες στον οργανισμό. Αυτές περιλαμβάνουν τον καρδιακό ρυθμό, την ταχύτητα κατά την οποία το σώμα χρησιμοποιεί τις θερμίδες που καταναλώνουμε από τις τροφές, κ.α.

Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο – Ποια είναι τα αίτια της νόσου;

Τα ακριβή αίτια που οδηγούν στη θυρεοειδίτιδα Χασιμότο δεν είναι γνωστά μέχρι σήμερα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ποικίλοι παράγοντας οι οποίοι θεωρείται ότι παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου. Αυτοί περιλαμβάνουν:

• Κληρονομικότητα: Τα άτομα που αναπτύσσουν θυρεοειδίτιδα Χασιμότο συνήθως έχουν μέλη στην οικογένεια που πάσχουν από τη νόσο ή από άλλες αυτοάνοσες ασθένειες. Αυτό υποδηλώνει την κληρονομική τάση της νόσου.
• Ορμόνες: Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο επηρεάζει περίπου επτά φορές περισσότερο τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Αυτό καταδεικνύει πως οι ορμόνες του φύλου μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου. Επιπλέον, ορισμένες γυναίκες αντιμετωπίζουν προβλήματα με το θυρεοειδή κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά την απόκτηση μωρού. Αν και το πρόβλημα συνήθως εξαφανίζεται, το 20% αυτών των γυναικών παρουσιάζουν τη νόσο μερικά χρόνια αργότερα.
• Υπερβολικό ιώδιο (υπεριωδίωση): Σύμφωνα με έρευνες, ορισμένα φάρμακα, καθώς και το υπερβολικό ιώδιο, ένα ιχνοστοιχείο που απαιτείται από τον οργανισμό για την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών, μπορεί να προκαλέσει θυρεοειδίτιδα Χασιμότο σε ευαίσθητα άτομα.
• Έκθεση σε ακτινοβολία: Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο έχει πολλές αναφορές σε άτομα που εκτέθηκαν σε ακτινοβολία, συμπεριλαμβανομένων των ατομικών βομβών στην Ιαπωνία, του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ και της θεραπείας με ακτινοβολία για μια μορφή καρκίνου του αίματος που ονομάζεται λέμφωμα Hodgkin.

Συμπτώματα Θυρεοειδίτιδας Χασιμότο

Τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο στην αρχή μπορεί να είναι ήπια ή μπορεί να περάσουν χρόνια ώστε να εκδηλωθούν. Το πρώτο σημάδι της νόσου συνήθως είναι ο διογκωμένος θυρεοειδής που ονομάζεται βρογχοκήλη. Η βρογχοκήλη μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο στο μπροστινό μέρος του λαιμού, ενώ αν το μέγεθός του αυξηθεί σημαντικά, τότε μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην κατάποση.

Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο οδηγεί σε υποθυρεοειδισμό. Σε αυτήν την περίπτωση τα συμπτώματα είναι:

• Αύξηση βάρους
• Κόπωση
• Ωχρότητα ή πρήξιμο του προσώπου
• Μυϊκός και αρθρικός πόνος
• Δυσκοιλιότητα
• Αδυναμία του σώματος να ζεσταθεί
• Δυσκολία για εγκυμοσύνη
• Απώλεια ή αραίωση μαλλιών και λέπτυνση της τρίχας
• Ανωμαλίες στον εμμηνορυσιακό κύκλο
• Κατάθλιψη
• Χαμηλός καρδιακός ρυθμός

Καθώς τα συμπτώματα μπορεί να είναι παρόμοια με αυτά άλλων παθήσεων, ο ασθενής θα πρέπει να επισκεφθεί ενδοκρινολόγο ή γενικό χειρουργό για μια σωστή αξιολόγηση και θεραπεία.

Τρόπος αντιμετώπισης της Θυρεοειδίτιδας Χασιμότο

Ο τρόπος αντιμετώπισης της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο είναι η ορμονική αποκατάσταση μέσω φαρμακευτικής αγωγής. Στόχος είναι η ρύθμιση των επιπέδων των ορμονών και η επαναφορά της ομαλής λειτουργίας του μεταβολισμού.

Η δόση των φαρμάκων εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, οι οποίοι είναι οι εξής:

• Ηλικία
• Σωματικό βάρος
• Βαθμός σοβαρότητα του υποθυρεοειδισμού
• Πιθανά άλλα προβλήματα υγείας
• Λήψη άλλων φαρμάκων που μπορεί να επηρεάζουν τις ορμόνες του θυρεοειδή

Μετά την έναρξη της θεραπείας, ο γιατρός θα ορίσει ειδικές αιματολογικές εξετάσεις (TSH) για να ελέγξει τη λειτουργία του θυρεοειδή και να επιβεβαιώσει ότι λαμβάνεται η κατάλληλη δόση.

Λόγω του ότι οι θυρεοειδικές ορμόνες δρουν πολύ αργά στον οργανισμό, μπορεί να χρειαστούν μερικοί μήνες μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα και να συρρικνωθεί η βρογχοκήλη.

Σε περίπτωση ύπαρξης μεγάλης βρογχοκήλης, η οποία δεν παρουσιάζει βελτίωση παρά τη φαρμακευτική αγωγή, πιθανόν να κριθεί απαραίτητη μερική ή ολική θυρεοειδεκτομή.