Χολαγγειίτιδα
Η χολαγγειίτιδα αποτελεί οξεία φλεγμονή του συστήματος των χοληφόρων πόρων. Οι χοληφόροι πόροι μεταφέρουν τη χολή από το συκώτι και τη χοληδόχο κύστη στο πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου, το δωδεκαδάκτυλο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η χολαγγειίτιδα προκαλείται από βακτηριακή μόλυνση των χοληφόρων οδών και τις περισσότερες φορές εμφανίζεται ξαφνικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χολαγγειίτιδα μπορεί να έχει χρόνια συμπεριφορά, καθώς ορισμένοι ασθενείς αναπτύσσουν συχνές φλεγμονές λόγω αυτοάνοσων παθήσεων.
Πώς προκαλείται η χολαγγειίτιδα;
Κάθε παράγοντας που προκαλεί πρόβλημα στην ομαλή λειτουργία της απέκκρισης της χολής μπορεί να θεωρείται αιτία της χολαγγειίτιδας.
Τα πιο συνηθισμένα αίτια είναι:
- Χολολιθίαση: Η απόφραξη των χοληφόρων πόρων από πέτρες ή λάσπη
- Αυτοάνοσα νοσήματα (νόσος Crohn, ελκώδης κολίτιδα, πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα)
Λιγότερο συχνές αιτίες είναι:
- Καλοήθη νεοπλάσματα χωρίς τη παρουσία όγκου
- Νεοπλάσματα (π.χ. καρκίνος των χοληφόρων πόρων, καρκίνος της χοληδόχου κύστης, καρκίνος του παγκρέατος, καρκίνος του δωδεκαδακτύλου)
- Θρόμβοι αίματος
- Στένωση αγωγού ύστερα από χειρουργική επέμβαση
- Πρησμένο πάγκρεας
- Μόλυνση από παράσιτα
- Λοίμωξη αίματος (βακτηριαιμία)
- Μόλυνση από την αύξηση της πίεσης του αίματος στους χοληφόρους πόρους
Ποια συμπτώματα εκδηλώνει η χολαγγειίτιδα;
Ο κάθε ασθενής εκδηλώνει διαφορετικά συμπτώματα τα οποία χαρακτηρίζονται από ήπια έως σοβαρά. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Πόνο στην πάνω δεξιά πλευρά της κοιλιάς
- Πυρετό
- Ρίγος
- Ίκτερο (το κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών)
- Ναυτία και εμετός
- Σκουρόχρωμα ούρα
- Χαμηλή πίεση αίματος
- Λήθαργος
Τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να παραπέμπουν και σε άλλες παθήσεις εκτός της χολαγγειίτιδας και για αυτό το λόγο ο ασθενής οφείλει να απευθυνθεί άμεσα σε γενικό χειρουργό ή γαστρεντερολόγο για μια έγκαιρη και εξειδικευμένη διάγνωση.
Πώς γίνεται η διάγνωση της χολαγγειίτιδας;
Η διάγνωση της χολαγγειίτιδας περιλαμβάνει την καταγραφή του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, καθώς και κλινική εξέταση από τον γιατρό. Επίσης, θα ζητηθεί από τον ασθενή να κάνει τις παρακάτω εξετάσεις με σκοπό μια ολοκληρωμένη διάγνωση:
- Εξετάσεις αίματος
- Υπερηχογράφημα
- Καλλιέργεια αίματος σε υψηλό πυρετό
- Μαγνητική τομογραφία των χοληφόρων πόρων, του παγκρέατος και ήπατος
- ERCP (ενδοσκοπική εξέταση των χοληφόρων πόρων και του παγκρέατος)
Πώς αντιμετωπίζεται η χολαγγειίτιδα;
Οι ασθενείς που πάσχουν από χολαγγειίτιδα παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα και απαιτείται η εισαγωγή τους στο νοσοκομείο. Η θεραπεία στηρίζεται σε φαρμακευτική αγωγή και, αν κριθεί αναγκαίο, σε ενδοσκοπικήεπέμβαση.
Φαρμακευτική αγωγή
Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τη χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών, τη λήψη αντιβιοτικών και παυσιπόνων Τα αντιβιοτικά χορηγούνται για την αντιμετώπιση των βακτηρίων που προκαλούν τη φλεγμονή των χοληφόρων πόρων. Ωστόσο, ανάλογα με την αιτία της χολαγγειίτιδας μπορεί να χρειαστεί επεμβατική αντιμετώπιση της πάθησης.
Ενδοσκοπική αντιμετώπιση
Αυτή περιλαμβάνει τη μέθοδο ERCP, η οποία επίσης συμβάλλει και στην ανεύρεση της αιτίας. Η επέμβαση πραγματοποιείται ενδοσκοπικά με τη χρήση ενός λεπτού εύκαμπτου εργαλείου από το στόμα (όπως η γαστροσκόπηση). Μέσω του οισοφάγου φθάνει στο στομάχι και καταλήγει στο δωδεκαδάκτυλο (άνω τμήμα του λεπτού εντέρου) και στους χοληφόρους πόρους. Στον σωλήνα αυτό είναι τοποθετημένη μία μικρή κάμερα, η οποία μεταδίδει εικόνα των εσωτερικών οργάνων και έτσι ο γιατρός μπορεί να εντοπίσει την αιτία της πάθησης. Παράλληλα, τοποθετείται ένα σωληνάκι (stent) το οποίο αφήνεται στον κεντρικό χοληφόρο πόρο,έτσι ώστε να μπορεί να ρέει η χολή προς το έντερο και να υπάρξει αποσυμφόρηση των χοληφόρων. Το σωληνάκι αυτό (stent) αποτελεί και το ίδιο αιτία χολαγγειίτιδας όταν παραμείνει πολύ καιρό στις χολοηφόρες οδούς.